jangan sedih2x...nati mak bagi susu yerkkk..=)
Assalamualaikum...
Alhamulillah..arini baru dpat sign in blogg ni..bukan saya xnak update tapi blogg ni tetiba ad kuman yang masuk menyerang..hu3x..virus yg mana ubatnya dia sndri je yang tahu ape ubatnya..
sepanjang sy xupdate blogg ni bnyak peristiwa yg miss utk dikongsi...sedihh dan prasaan bersalah dalam diri yang menggunung dalam hati..
sejak akhir2x ni sya banyak hbiskan masa di library...sya cuba nak selesaikan asggment yang belum pon selesai agi..tesis plak yang entah xtahu dah ada hujung pangkal atau tak..yang pasti ia betul2x membuatkan jati diri dan semangatku goyah...goyah utk meneruskan prjuangan,,,tp akanku cuba utk cari klemahan diri utk dibaiki..
Ya Allah...sudah ku cuba utk mencari diri dan redhaMu yang hakiki...sudahku usaha utk melakukan sesuatu yang kau terima dengan redhaMu...pintaku..,Kau permudahkanlah urusanku andai Kau tahu apa yang cuba ku usahakan adalah terbaik untk mencari jalan keredhaan-MU...memang ku akui diriku berputus asa akan nikmat hidup didunia ini..tp,aku takut utk hadapi akan sebuah kematian...kerna diriku ini seorang yg HinaDina..Ya Allah aku takut akan azabMU yang maha hebat itu ya Allah dengan itu kau redhailah ushaku yang betul2x mahu mencari redhaMu...bantulah diriku ya Allah..pimpinlah diriku yang kelemasan ini Ya Allah...jauhkan diriku daripada 'nafsu menguasai diri ini'..aku berjiwa lemah, mudah goyah, mudah jatuh tenggelam tanpa pimpinanMu...amin ya Rabbal 'Alamin..
suatu hari tu..kuliah pada aritu hanya 1jam aje..selebihnya sy habiskan masa di library tanpa menjamah sedikit mknn n minuman pon..diri terasa kyusuk dan asyik serta seronok dengan kesibukan dri yg penuh berfaedah ini, walau jasad merana dek klaparan,badan lemah inginkan sesuap makann, namun ilmu yg cuba hendak dikautkan di library pada aritu membuatkan dri ini lupa akan sumer itu..dari pukul 10pg smpai 6.30 ptg sya stay kat library..terasa banyak jugak yg dikaut pada aritu...badan lemah dan longlai sesangat2x..jasad mohonkan mknan utk energy kekuatan badan..sy keluar dari library dengan muker yang layu...cam orang baru bangun tdor..mata sepet jerk jadinyer dek kerana lama mengadap komputer riba nih..komputer yg jadi teman setia dikala kesunyian, dikala inginkan pencarian sumber ilmu dan maklumat..tp kalu xde wireless xleh search gop..huk3x...oleh kerana penat,sy terus berkemas balik..tp g cafe luhh...perut dok menangis2x mintak di isi..sy dengar bunyinya cam baby..nak nacik...nak nacikk...ekekekeke..
mlm tu, tetiba sy teringat rupe2xnya sy da wat satu masalah yg smpai sekarang xselesai2 agi...adoiiiii...masalah3x...tensionnn..uwarggghh..(hi3x..saje jah tu nk suh pembaca bayangkan betapa diri ini tertekan mlam tu)...rupa2xnya sy tersalah letak buku yang da sy pinjam, sy letak kat rak sementara...aiyokkkk..survey punyer survey kat kawan2x mna taw kot2x ada yg berpengalamn ttg gtu...sedih arrr,ghuper2xnyerr sy jerk yg pernah alami msalah nih..'hati tenanglah hati, tiap mslah tentu ad jlan penyelesaian'...kwan sy siap ktawa agi...'ai..xpenah2x agi sy dengar orang wat cmtu..hu3x'..huuu...gelak2x..sy risau nih..so, sy g tnya kat kaunter prtanyaan..akak kaunter tu pon trkejut..'huhh..sy dah wat pecah rekod library ptsl nih..cam sy org prtma jah wat mslh ginih..sabor jelaa'..akak tu suh sy cari gak buku tu smpai dapat..adoiiii..ptsl bukan kecik akak oiii..dah dua minggu operasi mencari dijalankan, nmun smpaikan sekarang masih gagal mengesannya..alhamdulillah sy x mmbuatkan diri tension...sy bertenang jerr..cari ar perlhan2x..nk wat camne ni ujian Tuhan...hu3x..rmai kwan2x tanya cari buku ape??hu3x,,mngkin tgok muke sy sokmo..tmbah plak dok pusing tmpat sama ari2x..bukan skali pusingnya tp berkali2 tiap kali g library..'dugaannya kat awk...xpelah Tuhan nk uji ksabaran tu'..'Tuhan nk bagi sy banyak A kot semester nih..insyaAllah'berseloroh nk sedapkan ati yg kacauu berserabut cam sarang spider...saborrr ati saborrr..Tuhan nk bagi bonus niii..sabor yerr...
aritu sy dok cari buku tu,smbil cari buku utk Latihan Ilmiah..bhan utk Latihan Ilmiah pon bukn main susah nk jmpa..smlm jmpa buku tu (lps slt mgrib),,,Ya Allah tersenyum lebar,dalam ati bersyukur2x sungguh2x walau buku tu xlah mmbntu sngt pon tp nk cari buku yang dikarang oleh '?' bkn main susah nmpak jer nma pengarang buku..hati berbunga..cam orang baru jatuh cinta ..subhanallah..tp sayang..xleh pinjam buku tuhh..dah penuhh,nk fotostat tp library da nk tutup mlm tu..berasa sedih la plak...aii..mood sedih ngn gmbira ni selalu jer brtukar2x..xpuas agi rsa gmbira,kesdihan tu dtag skjap jerr..xpelah buku...awk dok diam2x kat celah2x buku ni..nati sy mai ambik eak..(smbil cium2x buku tu)hahaha..over la plakk..
2@3 ari yg lepas sy dok ralik cari bahan2x utk tesis n esement..tetiba seorang muslimah datng n bgtaw...'nahh...buku sesuai utk awkk'..terkjut sy..sy tengok buku tu..'Cara berjimak menurut Islam'..terpana mata sy baca tajuk buku tu 'nape awk ckp cmtu?'...dia snyum terus berlalu pergi tanpa rsa segan atau rsa bersalah..masa dok menaip tu..walau tangan sy ligat menyusun huruf dan mmbentuk perkataan..jiwa sy melayang teringat akan ape yg muslimah tu wat tadi...sy terfikir 'Apa motif dia yg sebenarnya??'...tetiba dada rsa sesak,sebakk,sedakk,lemas..lalu mengalir manik2x jernih ke pipi tanpa disedari..cpat2x sy sapu airmata tuh,xnk orang tngok....tapi nape????
beberapa arini sy memang berasa kesunyian sunyi tanpa kawan...sya rsa sedih,,,terasa diri dihimpit kesunyian tnpa sahabt yg betol2x anggap sy shabt sejati,yg sudi nk brkongsi rsa hati brsama2x,shabat yg sudi temankan sy dn sy temanknnya kemana2x jer...cam org lain..hati jadi sebakk..sy rmai jer kwan..tpi nape mereka klihatannya berubah...xkisah akan dri saya,xfikir apa yg sya rasa, ya Allah...perkara ini mmbuatkan sy betapa rndu akan ukhwah antara sy dan arwah..betapa diri ini terasa akan kehilangmu....sy rsakan hanya awk jerr yg sudi betol2x jadi shabat sejati sy...yg xpernah berubah hati trhadap ukhwah yg terjalin antara kiterr..tp knape yg lain lupakn ukhwah mereka ngn sy???knape??adakh sy shabat yg tdak ckup baik bg mereka?adakah sy xlayak mempunyai shabat sperti arwah lagi...dsaat sy mnaip warkah ini jiwa sy meronta2x rindukan tautan ukhwah yang manis,semanis ukhwah Allahyarhamah siti Esah..akanku kenang dirimu dalam2x hatiku duhai sahabat..tiap mimik mukamu,tawamu,kata2x semngatmu tersemat kemas didadaku..tapi sy tahu itu adalah antara bonus yang Tuhan akan blas utk ku nanti..juz...sabarrrr...
sesungguhnya bersabar itu adalah senjata yg paling tajam bg menghiris dan menghncur lumatkan segala masalah..kerna dengan brsabar msalah itu 'alah bisa tegal biasa'..senyumlah...senyumlah..ahaiii cek mek molekkkk...=)..
(cam xsesuai jerk title nih ngn isinya..ape2 jelah)
No comments:
Post a Comment